Dennenhoning is een donkere, amberkleurige en vloeibare honing. Deze kruidige honing heeft een sterk eigen smaak.
Deze honingsoort wordt op een bijzondere manier gemaakt door de bijen. Zij verzamelen hiervoor namelijk geen nectar, maar honingdauw. Honingdauw is een soort zoetstof die wordt afgescheiden door nectar etende insecten. De bijen verzamelen deze stof en zetten het om in heerlijke mineraal- en vitaminerijke dennenhoning. Woudhoning, boshoning of luizenhoning zijn andere benamingen voor dezelfde honing.
Dennenhoning is smaakt goed op bijvoorbeeld een boterham, maar is ook fantastisch op pannenkoeken!
Honing is een voedingsmiddel dat door bijen wordt geproduceerd. Het bestaat uit diverse soorten natuurlijke suikers, water en andere stoffen (mineralen, vitaminen, sporenelementen, gist, kleurstoffen en geurstoffen). Dit zit allemaal al van nature in de honing, er wordt dus niets aan toegevoegd.
De bijen verzamelen nectar van bloemen. Tijdens de terugvlucht naar de bijenkast wordt de nectar in het maagje van de bij al bewerkt met enzymen, organische zuren en andere stoffen. Eenmaal bij de bijenkast wordt de nectar aan de andere bijen overgedragen die de nectar ook verrijken met enzymen en water aan de nectar onttrekken. Als een druppeltje wordt de nectar dan in een van de raten gedaan en met een wasdekseltje afgedekt. Als alle raten bedekt zijn kan de honing worden geoogst. Met een speciale vork worden de dekseltjes eraf gehaald en de raten in een soort centrifuge geplaatst. Hierin wordt de honing uit de raten geslingerd en opgevangen in een grote ketel. Hieruit wordt de honing nog een keer gezeefd om alle wasresten en andere vreemde deeltjes uit de honing te halen. En zo kan de honing is potjes worden afgevuld.
In principe is elke soort honing onbeperkt houdbaar. Je kunt er dus gerust een paar jaar mee doen. Toch staat er wel een houdbaarheidsdatum op het etiket omdat de wet dat voorschrijft. Na verloop van tijd zal de honing gaan kristaliseren, maar dat betekent niet dat de honing niet meer goed is. Je kunt honing het beste in een gesloten pot op kamertemperatuur en op een donkere plaats bewaren. Bijvoorbeeld in het keukenkastje, kelder of voorraadkast.
Elke soort honing wordt na verloop van tijd hard. Dit wordt ook wel kristaliseren of versuikeren genoemd. Misschien denk je dat de honing dan aan het bederven is, maar dat is niet zo. Het is juist een teken dat de honing van goede kwaliteit is en niet is gepasteuriseerd of verwarmd. Het is een volkomen natuurlijk proces. Sommige soorten honing kristaliseren vlugger dan andere soorten. Dit hangt af van de verhouding tussen de glucose (druivensuiker) en fructose (vruchtensuiker) en temperatuur waarbij de honing wordt bewaard.